
Vandaag is het de Internationale Dag van de Rechten van het Kind. Uit De Marge vzw vraagt samen met Kinderrechtencoalitie Vlaanderen aandacht voor kinderen in kwetsbare situaties.
Want zij zijn vaak heel onzichtbaar in onze samenleving. En toch, zie je ze overal. Ze zitten in de jeugdbeweging, volgen muziekles. Ze wachten op de bus, of spelen op het speelplein. Misschien voetballen ze, misschien zitten ze thuis achter de spelcomputer. Misschien ken je ze niet. Misschien wel.
Onzichtbare kinderen. Kinderen die met hun gedachten ergens anders zijn. Die zich zorgen maken. Zorgen die een kind van hun leeftijd niet zou mogen hebben. Zorgen die ervoor zorgen dat ze niet kunnen, mogen of durven kind zijn. Kwetsbaar, door de omstandigheden waarin ze leven of de problemen waarmee ze geconfronteerd worden. Kinderen die opgroeien in een moeilijke gezinssituatie. Kinderen die geconfronteerd worden met discriminatie, racisme, pestgedrag, geweld. Kinderen op straat. In armoede. (te) Jonge mantelzorgers, kinderen verstoken van onderwijs of jeugdhulp, vermiste kinderen op de vlucht, kinderen met ouders in de gevangenis.
Vandaag worden zij onderbelicht in de cijfers, niet gevat door het beleid en niet gehoord.
“Als je opgroeit in armoede, dan raakt je dat in alle facetten van je leven. Dat heeft verregaande gevolgen op je ontwikkeling en dus op je toekomst. […] Kinderarmoede is een fundamentele onrechtvaardigheid in onze samenleving. Geef kinderen en jongeren een stem in het armoedebeleid. En laat hen er zelf aan meewerken.”
Rapport ‘Zie mij! Onzichtbare Kinderen en hun Rechten’
Als bestuurslid van de Kinderrechtencoalitie schreef Uit De Marge vzw mee het rapport ‘Zie mij! Onzichtbare Kinderen en hun Rechten’. Uit De Marge vzw brengt in het rapport bijdrages over de impact van armoede en van racisme op kinderen en jongeren.
“Het zijn niet enkel de grove, expliciet racistische daden die kinderen en jongeren grote schade toebrengen. Impliciete microkwetsingen als stereotypes of vooroordelen doen vaak evenveel pijn. Ze botsen bovendien op heel wat onbewuste drempels binnen bestaande maatschappelijke structuren.”
Rapport ‘Zie mij! Onzichtbare Kinderen en hun Rechten’
Wij willen deze groep onzichtbare kinderen een stem geven en ‘zichtbaar’ maken.
“Ik wou dat ik een eigen slaapkamer had. Ik deel die nu met mijn drie zussen. Ik zie mijn zussen graag, maar ik heb nooit rust, ook niet om mijn huiswerk te maken.”
Sara (9) | Getuigenis uit ‘Zie mij! Onzichtbare Kinderen en hun Rechten’
“Ik wou dat ik geel haar had en blauwe ogen, dan was ik mooi …”
Layla (7) | Getuigenis uit ‘Zie mij! Onzichtbare Kinderen en hun Rechten’
“Ik ben al meerdere malen gecontroleerd door de politie. Zo werd ik eens opgepakt toen ik onderweg was naar de Carrefour. Ik moest voor mijn moeder nog snel naar de winkel, maar het was al bijna sluitingstijd, dus rende ik daarnaartoe. De politie hield mij tegen met loeiende sirenes. Ik was in shock. Omdat ik niet meteen reageerde toen ze me de vraag toeriepen waar ik naartoe ging, hebben ze mij opgepakt. Pas ’s avonds brachten ze mijn ouders op de hoogte.”
Yassin (11) | Getuigenis uit ‘Zie mij! Onzichtbare Kinderen en hun Rechten’
Samen met Kinderrechtencoalitie Vlaanderen stelden we daarom 30 eisen op. 30 vuistregels voor beleidsmakers om het beleid meer af te stemmen op de noden en behoeften van kinderen en jongeren in kwetsbare situaties.
Meer informatie en getuigenissen lees je op www.onzichtbarekinderen.be. Deel je mee de verhalen van kinderen in kwetsbare situaties?