Dylan (19) en Joeri (18) uit Ieper zijn van 22 tot en met 27 mei samen met jeugdopbouwwerker Loïc naar Noorwegen gereisd. Ze waren uitgenodigd voor het Partnership Building programma op het eiland Utøya, een project van Erasmus+ Youth en Bufdir. Tijdens deze activiteit werden teams van jongeren en jeugdwerkers uitgenodigd om te leren hoe ze partnerschappen kunnen opbouwen op basis van gedeelde waarden en doelen, met een focus op leiderschap en organisatie door jongeren zelf. De week omvatte een gevarieerd programma met activiteiten, spelletjes, presentaties en groepsgesprekken om de deelnemers te ondersteunen en elkaar te leren kennen. Het doel was dat deelnemers naar huis zouden gaan met nieuwe partners, projectideeën en een tijdschema voor toekomstige samenwerking. Dylan en Loïc brachten verslag uit van hun ervaring.
Dylan: “Het was mijn eerste vliegreis. Dat was wel spannend. Deze hele reis zat vol met het verlaten van mijn comfortzone, maar dat vond ik er juist leuk aan.”
“Alle activiteiten waren ontzettend interessant, maar wat me het meest is bijgebleven is de rondleiding op Utøya. Tijdens deze tour sprak een gids over de geschiedenis van het eiland. Toen we terugkwamen van die tour heerste er een stilte in de groep. Het was een zeer triest verhaal, maar het toonde ook aan dat de aanslag het eiland Utøyaniet heeft kunnen sluiten. Ze gaan gewoon door.”
Loïc (jeugdopbouwwerker): “Er werd ons duidelijk gemaakt dat de focus zou liggen op non-formeel leren. Gedurende de hele week merkte je dat alle activiteiten en spelletjes telkens een betekenis en een doel hadden. Iedereen kreeg ook voldoende tijd om elkaar informeel te leren kennen. Ook de jeugdwerkers hadden de gelegenheid om ervaringen uit te wisselen. Ik moet zeggen dat veel mensen versteld stonden van Jeugdopbouwwerk en geïnspireerd werden door deze aanpak.”
“Op woensdag was het onze beurt om onze organisatie voor te stellen. Ik had de verantwoordelijkheid volledig aan Joeri en Dylan gegeven. Zij hebben dit zeer mooi uitgewerkt. Ze legden kort uit waar Uit De Marge voor staat en hoe het hen helpt. Vervolgens gaven ze aan wat ze verwachten vaan een partnerschap en welke soort partners interessant zouden kunnen zijn. Ik was echt enorm trots op hen. Het zijn beide jongeren die zeer sociaal geëngageerd zijn, maar het is niet gemakkelijk om zelfverzekerd je mening te uiten op een podium voor een groep van ongeveer 30 mensen die je nauwelijks kent. Echt chapeau!”
Dylan: “We moesten alles in het Engels doen, en dat doe je toch niet elke dag. We hebben het jeugdwerk in Ieper besproken en hoe Loïc te werk gaat. Zijn manier van werken bleek heel populair te zijn want achteraf kreeg hij allerlei vragen van verschillende organisaties.”
“We hebben tijdens een activiteit aan tafel gezeten met groepen uit Noorwegen, Slovenië, Ierland en IJsland om mogelijke partnerschappen te bespreken. In het begin was dat wat ongemakkelijk, want je kent niemand. Maar na twee dagen waren we al gewoon echt goeie vrienden, letterlijk met alle deelnemers. We waren eigenlijk één grote familie geworden. Dat vond ik echt tof. Dat mensen zo snel aan elkaar kunnen gehecht raken, da’s cool.”
Op de vierde en vijfde dag werd er dieper in gegaan op wat een Youth Exchange inhoudt en hoe je partnerschappen kunt opbouwen.
Loïc: “We gingen dieper in op wat een Youth Exchange eigenlijk inhoudt. Zowel inhoudelijk over hoe je kan indienen en wat er belangrijk is in het projectdossier, maar ook wat het kan betekenen voor jongeren en hoe ze zich hierin kunnen ontplooien. Tijdens de gesprekken rond partnerschappen hebben de begeleiders ons geholpen met de internationale aspecten waar we rekening mee moeten houden. Ik vond het krachtig dat jongeren werden gestimuleerd om initiatief te nemen, maar ook om te accepteren dat anderen het misschien anders zien.”
Als ambassadeur van het OverKop huis in Ieper zal Dylan de samenwerking aangaan met jeugdhuizen uit de Noorse steden Kristiansand en Stavanger.
Loïc: “Op de zesde dag keerden we al vroeg terug naar het vasteland met de boot. Een emotioneel einde, wetend dat je elkaar waarschijnlijk nooit meer zal terugzien, behalve dan Stavanger en Kristiansand. We hebben een geweldige tijd beleefd en sterke, kortstondige vriendschappen opgebouwd die heel veel waarde hebben en eeuwig in ons geheugen gegrift staan. Deze ervaring neemt niemand ons af.”
